نيّت احرام، آن است كه هنگام پوشيدن لباس و گفتن لبيك بنا داشته باشد كه براى «عمره تمتّع» محرم شود، و اين عمل و اعمال بعدى را براى اطاعت دستور خداوند انجام دهد(5)، و لازم نيست به زبان بگويد، گرچه گفتن آن هم، مانع ندارد.
فرد زاير پس از پوشيدن لباس احرام و نيّت و گفتن لبيّك، مُحرم مى باشد و بايد تا پايان اعمال عمره، از كارهايى كه بر مُحرم حرام است پرهيز كند. مجموع كارهاى حرام بيست و چهارتاست كه چهارتاى آن فقط بر مردان حرام است و دوتاى آن بر بانوان حرام است و بقيه آنها، هم بر مرد محرم حرام است و هم بر زن مُحرم.
اكنون جهت آشنايى اجمالى، فهرست آنها را در اينجا مى آوريم و در بخش سوّم كتاب به بيان مسائل هر يك مى پردازيم:
* محرّمات مشترك بين زن و مرد :
1 ـ شكار حيوان صحرايى;
2 ـ آميزش يا هرگونه استفاده شهوانى ديگر;
3 ـ عقد كردن;
4 ـ استمنا;
5 ـ استعمال عطريات;
6 ـ سرمه كشيدن;
7 ـ نگاه كردن در آينه;
8 ـ فُسوق (دروغ گفتن و فحش دادن و فخر فروشى);
9 ـ جِدال (گفتن «لا والله» و «بلى والله»);
10 ـ كشتن جانورانى كه در بدن ساكن مى شوند;
11 ـ انگشتر به دست كردن براى زينت;
12 ـ روغن ماليدن به بدن;
13 ـ زدودن مو از بدن;
14 ـ بيرون آوردن خون از بدن;
15 ـ ناخن گرفتن;
16 ـ كندن دندان;
17 ـ كندن درخت يا گياهى كه در محدوده حرم(6) روييده باشد;
18 ـ سلاح همراه داشتن.
* آنچه فقط بر مردان حرام است :
1 ـ پوشيدن جامه دوخته;
2 ـ پوشيدن چيزى كه تمام روى پا را بگيرد;
3 ـ پوشاندن سر;
4 ـ سايه قرار دادن بالاى سر.
* آنچه بر زنان محرم حرام است :
1 ـ پوشيدن زيور براى زينت;
2 ـ پوشاندن روى خود با نقاب(7) و روبند.